Choć w potocznym życiu zamiennie używane są pojęcia pojazd zabytkowy i pojazd historyczny. Natomiast z punktu widzenia ustawy są to dwa zupełnie inaczej klasyfikowane pojazdy.
Sprawdźmy jak to wygląda formalnie sięgając bezpośrednio do przepisów. Możemy tam znaleźć następujące przesłanki określające pojazd historyczny:
- ma on co najmniej 40 lat;
- jest pojazdem mającym co najmniej 25 lat i został uznany przez rzeczoznawcę samochodowego za pojazd unikatowy lub mający szczególne znaczenie dla udokumentowania historii motoryzacji;
Natomiast pojazd zabytkowy jest sklasyfikowany w sposób następujący. Przede wszystkim na bazie odrębnych przepisów został wpisany do rejestru zabytków lub znajduje się w wojewódzkiej ewidencji zabytków, a także pojazd wpisany do inwentarza muzealiów, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Dodatkowo muszą być spełnione następujące przesłanki techniczne:
- wiek przynajmniej 25 lat;
- upłynęło 15 lat od zakończenia jego produkcji;
- ma minimum 75 proc. oryginalnych części.
Warto teraz po umówieniu i prawidłowym zdefiniowaniu pojazdu historycznego i zabytkowego wskazać, że nie są to pojęcia wykluczające. Po prostu pochodzą z innych przepisów. Po prostu nie każdy pojazd historyczny musi być zabytkowym.
Z punktu widzenia kwalifikacji pojazdu ma to pewne znaczenie dla ubezpieczenia OC. Posiadając auto historyczne za ubezpieczenie OC płacimy tylko w sezonie, gdy z niego korzystamy. W odróżnieniu od auta zabytkowego, auto historyczne musi być poddawane regularnym kontrolom technicznym.